De Lierse Reuzentrein

Reus Gummarus is in 2020 gemaakt op initiatief van bakker Johan Hendrickx voor de Broederschap van Sint-Gummarus. Gummarus wordt meestal voorgesteld als Merovingische edele in tuniek, schoudermantel en hoed.

Recente bevindingen van historici dateren het leven van Gummarus in de 8ste eeuw. Zijn vita of levensbeschrijving vertelt dat hij afkomstig is uit Emblem bij Lier. Als Merovingische edele krijgt hij zijn opleiding aan het Frankische hof in Metz, bij hofmeier Pepijn van Herstal. Wanneer hij niet op veldtocht is, vertoeft hij regelmatig in de streek van de samenloop van de Grote en Kleine Nete, het latere Lier. Een gebied dat hij zal ontginnen maar ook kerstenen.

Kort na de dood van Gummarus wordt zijn lichaam ontgraven en verplaatst naar de huidige Sint-Pieterskapel in Lier. Veertig jaar na zijn overlijden wordt zijn gebeente opnieuw opgegraven en in het bijzijn van de bisschop van Kamerijk ter verering op het altaar geplaatst. Dat ritueel maakt van Gummarus een heilige. De aanwezigheid van een plaatselijke heilige brengt vele bedevaarders naar het jonge Lier en met die bedevaarders ook inkomsten.

Zo ontstaat en groeit de stad. Lier krijgt in 1212 van hertog Hendrik I stadsrechten. Men kiest Gummarus als patroon ter bescherming en zegen van de stad en haar inwoners. Bij de 25-jaarlijkse Gummarusfeesten in 2015 is die keuze herbevestigd. Sint-Gummarus wordt nog steeds aanroepen tegen allerlei lichamelijke breuken en kwalen, tegen kwade vrouwen en relatiebreuken.